در روزه ابتدا گرسنگی و گاهی نوعی تحریک عصبی و بعد ضعفی

احساس می شود ولی در عین حال کیفیات پوشیده ای که اهمیت

زیادی دارند به فعالیت می افتند و بالاخره تمام اعضا مواد خاص خود

را برای نگهداری و تعادل محیط داخلی و قلب قربانی می کنند.

و به این ترتیب روزه تمام بافتهای بدنی را می شوید و آنها را تازه

می کند .

دکتر گوئل پا فرانسوی می گوید : قسمت اعظم بیماریها از تخمیر

غذا در روده هاست که همه با روزه اصلاح می گردد .

دکتر تومانیانس در کتاب خود چنین می نویسد:

فایده بزرگ کم خوردن و پرهیز نمودن از غذا ها در یک مدت کوتاه

آن است که چون معده در طول یازده ماه مرتب پر از غذا بوده و در

مدت یک ماه روزه داری مواد غذایی شکم خود را دفع کند و همین طور

کبد که برای حل و هضم غذا مجبور است دائما صفرای خود را مصرف

کند در مدت سی روز ترشحات صفراوی را صرف حل کردن باقیمانده ی

غذای جمع آوری شده خواهد کرد.

دستگاه هاضمه در نتیجه کم خوردن غذا اندکی فراغت حاصل نموده و

رفع خستگی می نماید .

روزه یعنی کم خوردن و کم آشامیدن  در مدت معینی از سال است و

این بهترین راه معالجه و حفظ تندرستی است.

بهترین دارو برای برطرف ساختن سوء هاضمه روزه گرفتن است.

دکتر اوتوبوخنگر درباره ی روزه می گوید :

به هنگام روزه بدن بیمار از پست ترین موادی که خون بسیار فعالش

می تواند از تمام نقاط بدن جمع آوری کند استفاده می نماید.

شخص روزه دار با سوزاندن رسوبات بیمار گونه و چربیهای زائد بدن

کوره ی متابولیسم خود را می افروزد.

                برگرفته از کتاب روزه درمان بیماریهای روح و جسم

                     نوشته ی " سید حسین موسوی رادلاهیجی "